Vraagstuk

Mijn baas verwacht dat ik ook buiten werktijden op mails en telefoontjes reageer, want dat is volgens haar onderdeel van mijn werk. Het probleem is dat ik altijd aansta en maar moeilijk kan ontspannen. Moet ik altijd bereikbaar zijn? En wat kan ik doen om mijn vrije tijd te behouden?

Er zijn al landen die juridisch hebben opgenomen dat je niet meer bereikbaar hoeft te zijn buiten werktijden. In Nederland is men wel bezig om dit aan te passen, maar vooralsnog is dit geen rechtsregel. In de wet staat wel dat je een medewerker niet onnodig mag belasten. Daarnaast bestaat ook het goed werknemerschap en werkgeverschap.

In nood mag je wel bellen, als het maar niet te vaak is. Daar ligt dan ook het grijze gebied waar werkgever en werknemer mee te maken hebben. De definitie van urgentie moet onderbouwd worden en dat is wettelijk toegestaan.

Grenzen aangeven

In de praktijk blijkt het toch niet gemakkelijk om je grenzen aan te geven. Vooral jonge mensen geven aan in hun vrije tijd, zelfs tijdens vakantie, op werkmails of -belletjes te reageren.

Jongere generaties hebben vaak moeite met nee zeggen. Een belangrijke reden kan zijn: de angst om hun baan te behouden die jonge werkenden met flexibele contracten in hun werk ervaren. "Nee zeggen is misschien makkelijk als je veertig bent en een vast contract hebt." Overigens zie je wel steeds meer dat jongeren, die weten dat ze gewild zijn, toch juist op hun strepen gaan staan.

Er zijn mensen die bij een beetje stress al behoorlijk van slag raken. Anderen kunnen niet rusten tot al het werk gedaan is. Als je dan in een baan zit waarin er altijd meer werk is, is dat wel een probleem.

Het is niet makkelijk, maar denk als werkgever wel dat als je het te vaak doet, de kans bestaat dat mensen uitvallen en een burn-out krijgen. Dit wil je ook niet en kost ook veel geld.

Tips:

• Probeer te doorgronden tegen wie je het zegt en welk karakter daarbij hoort. Begrijpt je werknemer het moment van vragen?

Conclusie:

In verschillende landen is het wettelijk bepaald. In Nederland "nog" niet. In sommige beroepen kun je je beroepen op de cao. En hoewel het in niet-vaste arbeidsverbanden natuurlijk lastig is om zulke kwesties aan te kaarten, is je werkgever wellicht bereidwilliger om naar je te luisteren dan je denkt. Zij weten ook dat personeel schaars is. Dus ga in gesprek en zoek een balans tussen werk en privé.

Ik ben benieuwd of jij een goede werkverhouding met je baas hebt en of de balans tussen werk en privé scheef is gegroeid. Ik ben benieuwd.

‍